بدترین جنبندگان پیش خدا

**************

إنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللَّهِ الَّذِینَ کَفَرُوا فَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ. الَّذِینَ عَاهَدْتَ مِنْهُمْ ثُمَّ یَنْقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِی کُلِّ مَرَّةٍ 💠
 
(آیات 55 و 56 سوره انفال)
 
بى‌تردید، بدترین جنبندگان پیش خدا کسانى‌اند که کفر ورزیدند و ایمان نمى‌آورند. همانان که از ایشان پیمان گرفتى ولى هر بار پیمان خود را مى‌شکنند.
 

عمر سعد ملعون به خاطر دنیا بود که حاضر شد دین را رها کند؛ نه تنها دینش را بلکه دوستى ارزشمندى را که از قدیم با امام حسین علیه‏السلام داشت، فروخت؛ دنیاطلبى سبب شد تا دوستى مانند حسین بن على را که مى‏توانست او را ثابت نگه دارد، رها کند و نوکرىِ یزید و بلکه بدتر از آن، نوکرىِ یکى از نوکران یزید را به عهده بگیرد و چنین ذلّتى را بخرد!!
 
چرا صفات نفاق و ریاء تا این حد مذموم است و اسلام و قرآن و حتّى عقل، این قدر به این صفت بد و باراه (!) مى‏گویند؟ به خاطر اینکه هر نفاق و ریائى مساوى با پیمان‏شکنى و عدم وفاى به عهد است. نباید گفت لازمۀ ریاء و نفاق پیمان‏شکنى است، بلکه درست این است که بگوییم «اصلاً ریاء و نفاق یعنى پیمان‏شکنى».*

**************