تعجب امام صادق علیه السلام از مردم

**************

فالْحَامِلَاتِ وِقْرًا فَالْجَارِیَاتِ یُسْرًا فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ وَإِنَّ الدِّینَ لَوَاقِعٌ
 
آیات ٢ تا ٦ سوره ذاریات
 
سوگند به بادهاى ذره‌افشان، و ابرهاى گرانبار، و سبک سیران، و تقسیم‌کنندگان کار[ها]، که آنچه وعده داده شده‌اید راست است، و [روز] پاداش واقعیت دارد.
 
 امام صادق(ع) می‌فرمایند: «من از این مردم تعجب می‌کنم که همه به دنبال چیزی می‌روند که خدا اصلاً آن را خلق نکرده است، و آن چیز آسایش است»! همه به دنبال آسایش می‌روند؛ یعنی در واقع همه، محرومیت‌هایی دارند که در پی رفع آنها هستند، پس محرومیت و دردسر و کمبودهای دنیوی برای همه گذاشته شده است. آن مقدار از این کمبودها که جبری است نه ثوابی دارد و نه عقابی. بنا به نص قرآن، خدا جز به سعیِ انسان، اجر نمی‌دهد: « و ان لیس للانسان الا ما سعی»

**************