شرایط اثر دعا

**************

امام علیّ النقی سلام الله علیه می‌فرمایند:
خُداوند تبارک و تعالی می‌داند که ما هرگز در اُمور مُهم خود جُز به او پناهنده نمی‌شویم و در سختی‌ها و بلاها جُز به او اعتماد نمی‌کُنیم و ما را چنین عادت داده است که هر گاه از او درخواست کُنیم اجابت فرماید و می‌ترسیم از او روی بگردانیم و او هم از ما روی بگرداند.
حضرت(ع) می‌فرمایند: دُعا برای دُعا کُننده وقتی اثر خواهد داشت که با شرایط آن همراه باشد. هنگامی که تو در اطاعت فرمان الهی اخلاص ورزیدی، و به پیامبری رسول خُدا صَلّی اللهُ عَلیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم و حق ما اهل بیت اعتراف کردی و آنگاه از خُداوند چیزی را درخواست نمودی، تو را محروم نمی‌فرماید.

از سوی یکی از شیعیان عرض شد: ای فرزند رسول خدا از میان دُعاها، دُعای مخصوصی را به من بیاموز.
امام هادی علیه السلام فرمودند: دُعائی را که خواهم گُفت، من آن را بسیار می خوانم و از خُدا تقاضا کرده ام هرکس بعد از من نزد قبرم بخواند، او را نا اُمید نفرماید؛ و آن دُعا این است:
یا عُدَّتیِ عِندَ العُدَد، وَ یا رَجائیِ وَ المُعتَمَدِ، وَ یا کَهفیِ وَ السَّنَدِ، وَ یا واحِدُ یا أَحَدُ وَ یا قُل هُوَ اللهُ أَحَدٌ، أسألُکَ اللّهُمَّ بِحَقِّ مَن خَلَقتَهُ مِن خَلقِکَ، وَ لَم تَجعَل فِی خَلقِکَ مِثلَهُم أَحَداً، أن تُصَلّیَ عَلَیهِم وَ تَفعَل بیِ کَیتَ وَ کَیتَ.
ای سرمایه و ذخیره ی من نزد ذخیره‌ها، و ای اُمید و تکیه گاه من، و ای پناهگاه و پُشتوانهٔ من، و ای یگانه و ای یکتا، ای کسی که به پیامبرت فرموده ای: بگو او خُدای یگانه است. خُداوندا، از تو درخواست می‌کنم به حقّ کسانی که آنها را آفریدی و در میان آفریدگانت هیچ کس مانند آنها نیست، که بر ایشان درود فرستی و با من چنین و چنان کُنی (طلب حاجات بنما).

تلخیص شده از بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۱۲۷، ح 

**************