اوّلین مرحلۀ از ایمان
پنجشنبه, ۳۰ شهریور ۱۳۹۶، ۰۱:۵۸ ب.ظ
**************
صِرف چیزى به نام اسلام ـ که إقرارٌ بلاعملٍ ـ، مفید نخواهد بود و آن درجاتِ عظیمۀ مذکوره در آیات و روایات را درپى نخواهد داشت. باید مراحلِ ایمان را طىّ نمود و در این مدارج ـ که بتمامه مشترک در امرِ اطاعت از خدا و رسول است ـ طریق عرفان را جُست.
اوّلین مرحلۀ از ایمان، توکّل است: «وَ عَلَى اللهِ فَلْیتَوَکلِ الْمُؤْمِنُونَ» و «وَ عَلَى اللهِ فَلْیتَوَکلِ الْمُتَوَکلُونَ». انسان، ذاتاً وابسته به شیئى و ایده‌اى است که اگر ایده‌اش الهى باشد، باید نقطۀ اتّکاء و اتّکالش چیزى غیر از خداوند تبارک و تعالى نباشد.
البتّه، حقیقتِ توکّل، صِرفاً و مطلقاً بی‌عملى و تنها در قول، متّکل بر خداوند بودن نیست؛ بلکه باید که با محکم‌گرفتنِ عمل و جدّى بودن و منتهاى کوشش را در جهتِ إعمالِ عملِ صحیح، انجام دادن، بر خداوند هم اتّکاء و توکّل نمود: «فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکلْ عَلَى اللهِ»؛ آرى، توکّل باید بعد از عزیمت باشد. توکّل، یکى از اسبابِ ذکرالله است.
**************
