فهم و معرفت اصحاب سیدالشهدا به امام حسین علیه السلام
**************
صلی الله علیک یا ابا عبد الله الحسین
اصحاب امام حسین از دایره تصمیم احساسى عبور کرده با عقل و فهم راه حضرت را انتخاب کردند
چرا جریان کربلا، اسوه براى همه است؟ چرا؟ چرا هیچ جریان دیگرى نمى تواند به جاى کربلا بنشیند؟ چون از آن طفل نابالغ تا پیرمردى مانند مسلم بن عوسجه و حبیب بن مظاهرش، با فکر جلو رفته. نه اینکه تحت تأثیر شخصیّت امام حسین قرار بگیرد، آن فایده ندارد.
امام حسین در روز عاشورا به اصحابش و به نزدیکانش فکر داد، عقل تزریق کرد، اختیار تزریق کرد. حضرت قاسم علیه السّلام با تحت تأثیر و احساسات به میدان نرفت. حقیقت مرگ و لذّت مرگ را با جانش احساس مى کرد؛ لذا در جواب سیّدالشّهداء علیه السّلام عرض کرد:
أحلى مِنَ العَسل
«از عسل براى من شیرین تر است»
یک چیزى را مى فهمید که مى گفت: أحلى مِن العَسل.
اصحاب سیّدالشّهداء علیهالسّلام در روز عاشورا آن واقعیّت و حقیقت ولایت سیّدالشّهداء را با تمام وجودشان ادراک کردند. مگر کسى ادراک بکند، مى تواند دست بردارد؟ دیگر نمى تواند دست بردارد. چنان در مرامشان متصلّب و سفت بودند که اگر کوهها مى جنبید آنها نمى جنبیدند. این ارزش دارد.
